Aklım gelip gidiyor sürekli. Onsuz olmayacak, onunla da olmayacak. Peki sonunda ne olacak. Herşeyi kabullenmek mi yoksa sınırları korumak mı. Şimdilik sadece sabrediyorum. İnsan bişeyleri kaybedince anlıyor değerini ama o zaman çok geç olabiliyor. Yıllar önceki o güzel günleri kaybetmek kahrediyor beni. Herşey yeniden güzel olsun istiyorsun ama kolay kolay düzelmiyor yıpranmışlıklar. Karmaşık düşünceler bırakmıyor yakamı. Hep karmaşa.
o kim?
YanıtlaSil