bloğu açarken de ilk yazımda dedim ki, olum bak burası senin deli yanın, aklına ne gelirse yazacaksın, dök içini. boşver herşeyi ve herkesi. küfretmek mi istiyor canın, gel burda küfret. birileri okusun derdi de çekmeyeceksin. çünkü sadece kendim için yazıyorum. ben benim iç sesimin yansıması. şu yazımı okuyorsan eğer, gerçek hayatta bir tanısan beni, ağzın açık kalır. ulan bu adam mu bunları yazan... Öylesine saygın, kurumsal bir kimliği olan, saygın bir çevrede, okuyan, kitaplarla içli dışlı, ilme önem veren bir zatı muhterem. hele şu aralar evliliğimde yaşadığım sorunlar... dolup taşıyorum artık. 3 aydır ayrıyız. nereye gidecek bu işin sonu bilemiyorum. ne diyim bilmiyorum, ah blog bil ki sen benim deli yanımsın. okumayın lan bu yazdıklarımı, size değil kendi kendime yazıyorum, bunaldıkça içimi döküyorum işte. son yarım saattir ağlıyorum işte, biraz dindi gözyaşım da öyle oturdum bilgisayar başına. lafa bak: bilgisayar başına oturdum. dikkat et de klavye bi yerine kaçmasın. her yazıda bi sonsöz olur ya, konunun özeti: amına koyim böyle .......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder